Teknika biomedikoen hazkuntzak eta haien garapenaren
bizkortzeak biologiaren (kontsumismoa sustatzeaz gain, gizakiak kontrolatzeko
baliabide berrien bilaketara zuzendua dagoena) aldaketa esanguratsu batekin
mehatxatzen ari da gizartea.
Industria farmazeutikoa, gaur egun egituratuta dagoen
moduan, petrolioaren eta kimikaren industria menderatzen zituzten korporazio ahaltsuetatik
sortu zen, haien etekinak areagotzeko eta etekin handiagoak ekarriko lituzketen
inbertsio berriak burutzeko. Korporazio boteretsu hauek mundu osoko osasun-sistema
kontrolatzeko helburuarekin antolatu ziren; hasiera batean, lehen mundu
kapitalistan kokatu ziren, biztanleriak medikamentu gehien berehala kontsumitu
zezakeen tokian eta, gero, gainerako herrialdeetan, HIESa bezalako plagak bihurtu
diren epidemiak eraginez.
Gaur egun ere, giza gorputza eta haren osasuna, etekinak
eta boterea lortzeko baliabideak bihurtzen dira industria farmazeutikoarentzat,
eta hala ere, osasun publikoan inbertitzen dutela justifikatzen dute. Konpainia
farmazeutikoek, haien diruzalekeria lehenetsiz, pertsona asko hainbat medikamentu
eta tratamenduren eraginpean jarri dituzte, akuri (cobaya) moduan erabiliz. Gainera,
prozedura iruzurtiekin efikazia zalantzagarrizko eta arrisku handiko produktuen
erabilera inposatu dute. Nolanahi ere, garaile atera dira pertsona kaltetuek
jarri dizkieten auzietatik.
Egoera honetan, gaizki
ateratzen direnak pentsiodunak dira, ekoizle moduan gauzaezak izanda, industria
honen bezero hoberenak bihurtzen baitira, haien bizitzak txertoei (umeek
bezala) eta anbulatorioko bisitei eskainiz.
Osasun-sistema hau
bizitzaren “medikalizazioan” oinarritzen da eta, aldi berean, “medikalizazioa” gaixoak
medikamentuen mendera erortzean oinarritzen da. Kategoria horrek, gaixoenak, geroz
eta izaki bizidun gehiago bildu nahi ditu. Gizakien eta baita animali eta
landareen botikekiko mendekotasun horrek, botika horiek ekoizten dituzten
enpresak aberatsak eta boteretsuak diren mundu-korporazioak bihurtu ditu.
Azken finean, nire ustez, industria
farmazeutikoak (ongizate- eta osasun-sistemaren izenpean) mundu osoa guztiz “gaixotu”
du diruzalekeria hutsagatik.
Teorikoki, medikamentuen merkatuaren helburua gizakion ongizatea eta osasuna hobetzea izan beharko luke; baina, egia da, hainbeste diru mugitzen duen sektore horren helburuak ez doazela beti ildo horretatik... eta hala denean, gizakien gaitzak errentagarriak bihurtzen dira. Hau da, dudarik gabe, kontrol zorrotzak behar dituen sektoreetako bat, bertan lanean diharduten enpresek "ahaz" ez dezaten zein izan behar den haien helburu nagusia.
ErantzunEzabatu